Monday, February 13, 2017

‘भूकम्पको पूर्वानुमान गर्न नसके जस्तै बियरिस बजारलाई पनि चिन्न कठिन हुन सक्छ’

काठमाडौं : विश्व सेयर बजार अनुभवको आधारमा पौल मेरिम्यानले बियरिस बजारको सम्बन्धमा ध्यान दिनुपर्ने २२ बुँदाहरू उल्लेख गरेका छन् । वेब सञ्जालबाट लिइएको यस लेखले अहिलेको अन्योलताको अवस्थामा बजार बियरिस हो कि होइन र यस्तो अवस्थमा के गर्ने भनेर निर्णय लिनमा सघाउ पुग्ने देखेर अनुवाद गरेर हाम्रा पाठकसामू पस्किने प्रयत्न गरेका हौं । यसमा अनुवादक र प्रकाशकको कुनै पनि निजी धारणा रहेको छैन् । 
  1. बियर बजार के हो ? सामन्यतयः यसलाई कहिलेकाही हल्का रुपमा अनेकौं परिभाषा पनि दिइन्छ, तर सबैले स्वीकार गरेको परिभाषा अनुसार २०% वा सो भन्दा बढीले घटेको बजार अनि यस्तो घट्दो दर ६० दिनसम्म कायम रहेको अवस्थालाई नै बजारको बियरिस अवस्था भनिन्छ ।
  2. तर २०% भन्दा बढीले घटेको अवस्था दुई महिनाभन्दा कम छ भने त्यस्तो अवस्थामा यसलाई करेक्सन भनिन्छ । बियरिस भनिंदैन । करेक्सनले पनि लगानीकर्तालाई कम चोट पुग्छ भन्ने होइन तर दुःखका दिन कम हुनेछन् भन्ने मात्र हो ।
  3. बियरिस अवस्थामा समग्र लगानीकर्ताले बजारप्रतिको भरोसा गुमाउन पुग्छन्, जसका कारण सेयरको मागमा उच्चरुपमा कमी आउँछ । अर्थतन्त्रमा मन्दी, उच्च बेरोजगारी र उच्च मुद्रास्फीतिको अवस्थामा यस्तो स्थिति देखापर्छ ।
  4. बियर बजार सामान्य हो, तर यसले लामो प्रभुत्व जमाउन सक्दैन । विश्वका बजारहरूको विगत २०० वर्षको इतिहास हेर्ने हो भने पनि सयर बजार तल गएको भन्दा धेरै पटक माथि गएको नै पाइन्छ । ऐतिहासिकरुपमा हेर्दा बियर बजारको उपस्थिति कम भएता पनि यो निकै दुःखदायी एवं पीडादायी हुने गरेका छन् ।
  5. जसरी भूकम्पको पूर्वानुमान गर्न सकिँदैन, त्यस्तै बियरिस बजारको पनि पूर्वानुमान गर्न कठिन हुन्छ । तर यसको लागि पूर्वतयारी गर्न नसक्नेहरुका लागि भने यो ठूलो प्रकोपको रुपमा देखिन्छ । अमेरिकका कै कुरा गर्दा पनि सन् १९२९ पछि अमेरिकी बजारले २५ पटक बियरिसको अवस्थाको अनुभव गरेको छ र त्यो औसतमा ३.४ वर्ष रहेको देखिन्छ ।
  6. तथ्यांकका हिसावले हेर्ने हो भने विश्व सेयर बजारमा बियरिसको अवस्था घर्किसकेको छ । विश्वको पछिल्लो बियरिस अवस्था सन् २००९ मा देखिएको थियो ।
  7. भूकम्प जस्तै बियरिस अवस्था पनि सँधै रहँदैन । विश्वका विगतका २५ वटा बियरिस अवस्थाको विश्लेषणबाट औसतमा यसको अवधि १० महिना रहेको देखिन्छ ।
  8. भूकम्प जस्तै बियरिस अवस्था हल्का वा कडा हुन सक्छ । बियरिस बजारको औसत नोक्सानी ३५% देखिन्छ । सबैभन्दा कम नोक्सानी सन् १९४९ मा २१% भएको थियो भने सबैभन्दा कडा अनि बढी सन् १९३१ बाट १९३२ मा देखिएको थियो जहाँ बजारले ६२% नोक्सानी व्यहोरेको थियो ।
  9. विश्वका अहिलेका लगानीकर्ताहरुले मुख्यतयः सन् २००० देखि २००२ बीचमा ५८% र २००७ देखि २००९ अवधिमा ५७% सम्म गिरावट व्यहोरेका छन् ।
  10. पूर्वतयारी नभएका लगानीकर्तालाई यो बियरिस बजारको भूतले निकै तर्साउँछ । यस्तो अवस्थामा तर्सेका लाखौं लगानीकर्ताहरु अझै पनि अन्योलग्रस्त छन् र बजारबाट टाढै बस्न रुचाउँछन् । उनीहरुले आफूसँग नगद नराख्दा पछि बजार सुदृढ भएपछि पनि राम्रा अवसर गुमाउन पुगे ।
  11. विश्व सेयर बजारको अवस्थाहरू पूर्णतयः खराव मात्रै थिएनन् । विगतका २५ वटा बुलका अवस्था औसतमा ३१ महिना रहेका छन् जुन औसत बियरिसको ३ गुना हो । यस्तै बुलले बजारलाई औसतमा १०७% माथि पुर्याएको छ ।
  12. बियरिस बजारमा जस्तै बुलिस पनि विभिन्न आकारमा देखिन्छन् । सन् १९८७ देखि २००० बीचमा पनि सबैभन्दा सानो बुलमा २१% र लामोमा ५८२%को वृद्धि देखिएको थियो । 
  13. बियरिसको नोक्सानीलाई गणना गर्दा कतिपय अवस्थामा कम्पनीबाट पाइएको लाभांशलाई हिसाब नगरिएको पनि हुन सक्छ । पुनः लगानीलाई समेत ध्यान नदिइने हुँदा बियरिसमा वास्तविक नोक्सानी भने भनिए भन्दा केही कम पनि  हुन सक्छ । त्यसैले बियरिस अवस्था सधैं निकै चोटिलो नहुन पनि सक्छ ।
  14. जसरी बियरिस बजारले तर्साउँछ, त्यसैगरी लामो बुल अवस्थाले लगानीकर्ताहरुलाई बजार जोखिम भनेको सैद्धान्तिक कुरा हो भन्ने गलत भावनाको विकास गर्न सक्छ । सन् २००० मा १३ वर्षको बुलमा लगानी गरिरहेका लगानीकर्ताहरु बजार तीव्र गतिमा झर्दा अक्क न बक्क भएका थिए ।
  15. बियरिस बजार सँधैका लागि रहँदैन । यसको मतलव यो हुनै सक्दैन भन्ने होइन तर अहिलेसम्म अत्यन्त लामो समय देखिएको छैन ।
  16. बियरिस बजारबाट सुरक्षित हुने सुनिश्चित उपाय भनेको सेयरमा लगानी नै नगर्नु हो । तर यसको अवसर आइपर्दाको लागत चाहिँ निकै महंगो हुन जान्छ, त्यो भनेको बुल बजारको लाभ कहिले पनि लिन पाइँदैन ।
  17. लगानी केही सुरक्षित गर्ने उपाय भनेको लगानी विविधीकरण नै हो । सन् २०००–२००२ बीचको बियरिस अवस्थामा लगानी विविधीकरण गर्नेले राम्ररी जोगिन सकेका थिए, त्यसैले त एस एन्ड पी–५०० ५०% ले घट्दा पनि केही लगानीकर्ताले औसत १४% मात्र गुमाएका थिए ।
  18. बियरिस बजारमा तेस्रो विकल्प भनेको पोर्टफोलियोमा बन्ड तथा ऋणपत्र थप्नु हो । विगत ४५ वर्षको अनुभवमा सन् २००८ को डरलाग्दो अवस्थामा समेत ४०% विविधीकृत सेयर र ६०% ऋणपत्र र बन्डमा लगानी गर्दा औसतमा १४.९% मात्र नोक्सानी भएको थियो ।
  19. माथिका बुँदा १७ वा १८ मा एकमात्र अपनाउनु भन्दा दुवै उपाय सँगसँगै अपनाउनु बुद्धिमानी हुनेछ ।
  20. युवाहरुले बियर बजारलाई स्वागत गर्नुपर्दछ । यो सुन्दा नराम्रो लाग्न सक्छ । तर युवाहरुसँग लगानीको लागि लामो समय उपलब्ध हुन्छ । उनीहरुले सस्तोमा सेयर किनेर दीर्घकालीन अवस्थामा निकै उच्च मूल्यमा विक्री गर्न सक्छन् । बियर बजारले सेयरहरु क्षणिकरुपमा भएपनि सस्तो बनाएको हुन्छ र यही मौकामा युवाहरुले जतिसक्दो धेरै सेयर खरिद गर्नुपर्दछ ।
  21. अर्कोतर्फ भर्खर रिटायर्ड भएकाहरु बियर बजारबाट टाढै बस्नु उपयुक्त हुन्छ । यदि तपाई भर्खर रिटायर्ड हुनभएको छ र प्राप्त रकम सेयर बजारमा लगानी गर्दा त्यसले तपाइको जीवनभरीको कमाइ लुट्ने मात्र होइन यसले तपाइको लगानी गर्ने मनोबल पनि लुट्ने छ । साथै, बाँकी जीवनका लागि आउन सक्ने मुद्रस्फीतिसँग जुध्न आवश्यक हुन्छ ।
  22. बजारको बुल र बियर अवस्थालाई सँगै हेर्दा निकै नाटकीय चित्र देख्न सकिन्छ ।
उल्लेखित बुँदाहरु लगानीकर्ताको मनोवल घटाउन होइन केबल सचेत गराउन अनि बजारप्रति विश्वास बढाउनका लागि हो । लामो बुल रन पछि पनि हामी हामी ढुक्क भएर बसेका हुन्छौं तर यो घातक हुनसक्छ । त्यसैले आफ्ना अपेक्षाहरुको परीक्षण गर्दै गरौं, धैर्य राखौं र दीर्घकालीन सोच बनाऔं ।

साभार : मार्केट वाच डट कम 
नेपाली पैसा अनलाइनमा २०७३ फागुन २ गते प्रकासित

- See more at: http://www.nepalipaisa.com/NewsDetail.aspx///id/15794

Thursday, February 9, 2017

बजार बियरिस हाे कि क्र्यास ?

शेयर बजारमा अहिले क्र्यास र बियरिस निकै चलेका र चलाइएका शब्द हुन् । विगतदेखिका लगानीकर्ताहरु हुन् वा केहि वर्ष/महिनादेखि शेयर बजारमा प्रवेश गरेका व्यक्तिहरु बीच पनि बजारको अवस्थाको बारेमा फरक बुझाइ रहेको देखिन्छ । यस्तै लगानीकर्ता र शेयर कारोवारी÷व्यापारीहरुका बीच पनि अहिलेको बजारको अवस्था के हो ? भन्ने मतैक्य छैन । वास्तवमा शेयर बजारको अहिलेको अवस्था सम्बन्धी आआफ्नै बुझाइ र परिभाषा रहेका छन्, जुन स्वभाविक हो ।

विश्वव्यापी रुपमा समेत वास्तविक बियरिस कुन अवस्थालाई भन्ने मतैक्यता नभएपनि धेरैले स्वीकारेको परिभाषा अनुसार,
१. २० प्रतिशत वा सो भन्दा बढीले घटेको र त्यस्तो घट्दोदर कम्तिमा ६० दिन कायम रहेको अवस्थालाई नै बजारको बियरिस अवस्था भनिन्छ ।
२. तर २०% भन्दा बढीले घटेको अवस्था दुई महिनाभन्दा कम कायम रहेको अवस्थालाई करेक्सन भनिन्छ, बियरिस अवस्था होइन ।
३. बियरिस अवस्थामा समग्र लगानीकर्ताहरुले बजार प्रतिको भरोसा गुमाउन पुग्छन्, जसले शेयरको मागमा उच्च कमि आउँछ । अर्थतन्त्रमा मन्दी, उच्च बेरोजगारी र उच्च मुद्रास्फीतिको अवस्थामा यस्तो स्थिति देखापर्छ ।

उपरोक्त परिभाषा अनुसार, हालको नेपाली शेयर बजार बियरिस हो, किनभने बजारको उच्च विन्दु २०७३ साउन १२ गतेको १८८१ बाट २०७३ फागुन २ गतेको १२७८.९८ आइपुग्दा करिव ३२% को गिरावट आएको छ । साउन १२ गतेबाट घट्को बजारले साउन २४ र २५ गते पहिलो उथलपुथलको सामना गर्यो । साउन ८ गते ५.०३२५%ले घटेर बजार भोलिपल्टै ५.०४२६% ले बढ्यो । यसपछि मंसिर ५ गते ३.५२५% र मंसिर १२ गते ४.२१% को उच्च गिरावट आयो । यसपछि हालै फागुन १ गते ३.३७४६% को गिरावटसँगै १२५२.५% पुग्यो ।

तर, यस आर्थिक वर्षको न्यूनतम विन्दु १२५२.५ मा समेत करिव ५० करोड हाराहारीको कारोवारले बजारको बियरिस अवस्थालाई पुष्टि गर्न हिच्किचाउनु पर्ने हो कि देखिएको छ । यसले क्रेताहरु सस्तोमा किन्न खोजेको अवस्था देखिएको छ । फागुन २ गते पुनः न्यूनतम विन्दु १२१९.१९ को गहिराइबाट बजार माथि उछालिँदै १२७८.९८ मा बन्द भयो । यसले पनि बजारबाट लगानीकर्ताहरुको भरोसा गुमाएको होइन कि भन्ने देखाएको छ ।

यसैबीच धेरै लगानीकर्ता र कारोवारीहरुले बजार ध्वस्त भएको वा क्र्यास भएको हो कि भन्ने आशंका पनि गर्न थाले । १८८१ विन्दुको नेप्से १२१९ सम्म झर्दा धेरैलाई अक्कनबक्क बनाउँदै क्र्यास नै हो कि भनेर झकझक्यायो ।

अन्तराष्ट्रिय स्वीकारिएको परिभाषा अनुसार, “धितोपत्र बजार क्र्यास भनेको धितोपत्रको मूल्यमा एकैचोटी भारी गिरावट आएको नतिजास्वरुप उल्लेख्य रुपमा कागजी सम्पत्ति घट्नु हो । यो आर्थिक कारण लगानीकर्ताहरु आतंकित वा त्रसित भएको अवस्था हो । कहिलेकाहीँ धितोपत्र बजारको सट्टेबाजीमा फोकाहरु उत्पन्न हुँदा पनि यस्तो अवस्था आउँछ ।

यस्तै धितोपत्र बजारको क्र्यास एउटा सामाजिक परिप्रेक्ष पनि हो जहाँ वाह्य आर्थिक कारणहरुसँगै आमलगानीकर्ताहरुको बानी–व्यहोरा र मानसिक प्रतिक्रियास्वरुप बजारको कुनै सहभागीले शेयर विक्री गरेको आधारमा अन्यले पनि विक्री गर्न थाल्छन् । सामान्यतः निरन्तर शेयरमूल्यमा वृद्धि, महत्वकांक्षी आर्थिक अपेक्षा, बजारको मूल्य आम्दानी अनुपात दीर्घकालीन औसतमा भन्दा निकै उच्च हुनु र बजारका सरोकारवालाहरुले उच्च मात्रामा मार्जिन ऋण र लचकताको उपयोग गर्नु नै शेयर बजार क्र्यास निम्त्याउने कारणहरु हुन् ।

तथ्यांकीय रुपमा धितोपत्र बजारको क्र्यासलाई जनाउने त्यस्तो संख्या त छैन तर कैयौंदिनसम्म दोहोरो अंकले बजारले नोक्सानी व्यहोरेको अवस्थालाई नै क्र्यासको रुपमा लिन सकिन्छ । क्र्यासको अवस्था बियरिस र हतास विक्रीको अवस्थामा भन्दा फरक हुन्छ र मूल्य नाटकीय तथा अचानक तल झर्दछ । बियरिस बजारमा शेयर बजार महिनौं वा वर्षौंको अवधिमा घट्दो रहन्छ भने क्र्यासको अवस्था बियरिस बजारसँग सम्बन्धित भएता पनि सँधै सँगसँगै जानु पर्दछ भन्ने छैन । यस्तै क्र्यासले बियरिस अवस्था ल्याउँछ नै भन्ने पनि हुँदैन, उदाहरणको लागि सन् १९८७ को क्र्यासले बियरिस अवस्था ल्याएन भने जापानमा सन् १९९० दशकको बियरिस थाहै नहुने गरी कैयौं वर्ष कायम रह्यो ।”उपरोक्त परिभाषा र विगत ६–७ महिनामा आएको उतारचढाव अनि हालैका दिनमा लगानीकर्ताहरु माझ देखिएको हतास मानसिक अवस्थामले नेपाली शेयर बजार साँच्चिकै क्र्यास नै भएको हो कि भन्ने प्रश्न जन्माएको छ । यसलाई गतवर्षदेखिको निरन्तर वृद्धिसँग आर्थिक पाटाहरुमा आएको परिवर्तनले पनि केही सघाएको आभास भएको छ ।

यस्तो अवस्थामा के गर्ने त ?
उल्लेखित परिभाषाले अहिलेको नेपाली शेयरबजारको अवस्था यहि हो भन्ने सुनिश्चित गर्न नसकेको अवस्था र लगानीकर्ता तथा कारोवारीहरु बीच पनि मतैक्य हुन नसकेको अवस्थामा हरेक लगानीकर्ता र कारोवारीको आफ्नो विश्लेषण र शेयर बजार प्रतिको व्यक्तिगत धारणा, शेयर किनबेचको उद्देश्य अनुरुप अगाडि बढ्नु उचित हुन्छ । यस्तो अवस्थामा निम्न अनुसार गर्न सकिन्छ ः
१. शेयर बजारमा तत्कालको मुनाफा वा सम्पतिमा आर्जन (वेल्थ माक्सिमाइजेसन) के हो ?, लगानी गर्न खोजेको हो की व्यापार/कारोवार आफ्नो उद्देश्यबारे स्पष्ट हुने ।
२. लगानी र व्यापारका फरक विधि, मान्यता र मुनाफाका आधार पनि फरक हुन्छन्, त्यसलाई आत्मसात गर्दै अगाडि बढ्ने ।
३. विशेषतः दीर्घकालीन लगानीकर्ताको लागि अहिलेको बजार क्र्यास वा बियरिस भन्दा थप लगानी गर्ने मौका हुनसक्छ । मूल्यको संभावित उतारचढावलाई आंकलन गर्दै आफ्नो जोखिम वहन क्षमता भन्दा बढी मूल्य उतारचढाव हुने र तलुनात्मक रुपमा कम प्रतिफल दिने शेयरलाई कम लागतमा लगानी स्थानान्तरण गर्न सकिन्छ ।
४. लगानीकर्ताले आफ्नो औसत लागत भन्दा बजार मूल्य कम वा बढी हेर्नुस । बजारमूल्य औसत लागतभन्दा २०–३० प्रतिशतले कम छ र आधारभूत रुपमा कम्पनी बलियो छ, व्यवसायिक विस्तार राम्रो छ र भविष्यमा मुनाफाको संभावना छ भने यहि मौकामा थप शेयर किनेर लागत कम गर्नुस् ।
५. नेप्सेको समग्र विन्दुभन्दा आफूले लगानी गरेका कम्पनीहरुको आर्थिक, व्यवसायिक र व्यवस्थापिकीय अवस्था हेरौं । नेप्सेले तपाइँसँग भएका कम्पनीसँग समग्र बजार मूल्य प्रतिविम्वित गर्छ, त्यसैले समग्र बजारभन्दा आफूले लगानी गरेको कम्पनीको मूल्यको उतारचढाव कस्तो छ, आज कतिको कारोवार भयो, लगानीकर्ताहरुको मनस्थिति कस्तो छ, आदिमा ध्यान दिऔं ।
६. विशेषगरी बैंकिग क्षेत्रका लगानीकर्ताहरुका लागि अहिलेको अवस्था निकै राम्रो अवसर हुनसक्छ । अहिले केहि समय शेयरको आपूर्ति बढेपनि यसमा कमी आउँछ नै, यस्तै समयक्रममा व्यापारी÷कारोवारीको प्रवेश बढ्छ । यो सँगै कम्पनीहरुको आर्थिक र व्यवस्थापकीय अवस्था विगतको न्यूनतम विन्दुभन्दा तुलनात्मकरुपमा राम्रो छ, यो क्षेत्र कठोर परिस्थितिहरुको सामना गर्न सक्षम भएको प्रमाणित भईसकेको छ । अन्य क्षेत्रको पनि विगतको भन्दा सबै सूचकहरु राम्रा छन्, त्यसैले कम्पनीहरुको विस्तृत अध्ययन गरेर लगानी गर्नु्स् ।
७. कारोवारी/व्यापारीहरुका लागि केही अप्ठेरो परिस्थिति आउन सक्छ, उनीहरुको व्याज र जोखिमको लागत बढ्न सक्छ तर शेयर सस्तोमा पाउनु भएको छ । सस्तो शेयर किनेर आफ्नो भण्डार बलियो बनाउने मौका हुन सक्छ ।
८. बजारमा शेयरसम्बन्धी सचेतना, चासो, नियमन, कानुनी, प्राविधिक वातावरण सबै शेयरबजार मैत्री बनिरहेका छन् । व्याज बढेर शेयरबाट लगानी अन्यत्र केही हदसम्म जानसक्छ तर सबै जाँदैनन् ।
९. लगानीकर्ता वा व्यापारी÷कारोवारीले विशेष ध्यान दिनुपर्ने कुरा के हो भने, शेयर किन्न र बेच्न खोज्नेहरु बीचको सहमतिको विन्दु नै नेप्से हो । यहाँ किन्ने र बेच्नेले अनेक उपायहरु अपनाएर शेयरको मूल्य प्रभावित गर्नु स्वभाविक हो चाहे त्यो बुल वा बियरिस अवस्था । ‘बियरिस’ अवस्थामा किन्नेहरु हावी भए जस्तै ‘बुल’मा बेच्नेहरु हावी हुन्छन् ।

याे लेखकाे सम्पादित भर्सन काराेवार दैनिकमा २०७३ फागुन ४ गते प्रकाशित हाल लिंक नभेटिएकाे 

Tuesday, February 7, 2017

म्युचुअल फन्डबीच पनि बढ्दैछ प्रतिस्पर्धा, पुसमा यस्तो देखियो म्युचुअल फन्डहरूको अवस्था

म्युचुअल फन्डहरु संस्थागत र सामूहिक लगानीकर्ताको हिसावले नेपाली सेयर बजारका अभिन्न अंग बन्न पुगेका छन् । विशेषगरी सेयर बजारमा लगानी गर्न चाहने तर यससम्बन्धी धेरै ज्ञान, सीप र ठूलो रकम नभएका व्यक्तिहरुले एउटा कोषमा पैसा जम्मा गरेर व्यावसायिक संस्थामार्फत सामूहिक रुपमा सेयरमा लगानी गर्ने उद्देश्यले सामूहिक लगानी कोष अर्थात् म्युचुअल फन्डहरु अगाडि आएका हुन् । विश्वमा म्युचुअल फन्डहरुको उपस्थिति धेरै पुरानो भएता पनि नेपालमा यसको उल्लेख्य विकास र उपस्थिति भने २०६९ देखि मात्र भएको हो । यो भन्दा अगाडि बजारमा एनसिएम म्युचुअल फन्ड एउटाको मात्र उपस्थिति थियो र त्यो १० वर्षको अवधिमा सबै युनिटको भुक्तानी गरेर बन्द भएको थियो ।

हाल बजारमा १० वटा यस्ता सामूहिक लगानी कोषहरुको उपस्थिति रहेको छ र उनीहरुले ५० करोडदेखि एक सय करोडको लगानी कोष खडा गरेका छन् । यस्ता म्युचुअल फन्डहरु खुला वा बन्दमुखी अर्थात् निश्चित अवधिमा बन्द हुने वा निरन्तर चलिरहने गरी दुई प्रकारका हुने भएता पनि नेपालमा सबै म्युचुअल फन्डहरु बन्दमुखी मात्र छन् । यिनीहरुले पाँच वा सात वर्ष अवधिको लागि यस्ता कोष सञ्चालनमा ल्याएका छन् । हाम्रो जस्तो निकै उतारचढाव हुने र अर्थतन्त्रका वास्तविक क्षेत्रको कम सहभागिता रहेको सेयर बजारलाई केही भए पनि व्यवस्थित र संस्थागत उपस्थिति मात्र निश्चित बाटोमा हिँडाउन पनि यस्ता म्युचुअल फन्डहरुको भूमिका रहन्छ ।

त्यस हिसावले म्युचुअल फन्डहरु सेयर बजारका मित्र शक्ति हुन् । नेपालमा पनि २०६५–६८ ताका सेयर बजारमा आएको चरम गिरवाटको अवस्थाबाट पाठ सिकेर नै होला, सरकारी तवरमा नै नीतिगत व्यवस्था गरी म्युचुअल फन्डहरुलाई बजारमा प्रवेश गर्ने वातावरण सिर्जना गरियो । सरकारले उनीहरुलाई कोष व्यवस्थापनमा सघाउन कर छुट र आरक्षणको व्यवस्था समेत गर्यो । 

यसैको नतिजास्वरुप अहिले बजारमा १० वटा म्युचुअल फन्डहरुले उपस्थिति जनाइसकेका छन् भने केही अझै बजार प्रवेशका तयारीमा छन् । विद्यमान म्युचुअल फन्डहरुमध्ये सबैभन्दा पुरानो सिद्धार्थ इन्भेष्टमेन्ट ग्रोथ १ र नयाँमा एनआइबी प्रगति फन्ड हुन् । 

पुस महिनामा म्युचुअल फन्डहरुको अवस्था

विद्यमान म्युचुअल फन्डहरुले पुस मसान्तसम्म ८२५ करोड रूपैयाँ संकलन गरी सूचीकृत सेयर, हकप्रद, बोनस सेयर, ऋणपत्र तथा मुद्दति निक्षेपमा लगानी गरेका छन् । पुस मसान्तमा यी संस्थाहरूको समग्र अवस्था निम्न अनुसार रहेको छ ।


सूचीकृत सेयर र बैक मौज्दातको अवस्था यस्तो देखियो ।


म्युचुअल फन्डहरुको मुख्य मापक नेट एसेट्स भ्यालूलाई हेर्ने हो भने पुस मसान्तमा उनीहरुको अवस्था यस्तो रह्यो । 


यसरी हेर्दा एसआइजिएस १ (सिद्धार्थ इन्भेष्टमेन्ट ग्रोथ स्किम १)को खुद सम्पत्ति (न्याभ) सबैभन्दा बढी २.३६ प्रतिशतले घटेको देखिन्छ भने नयाँ एनइसफ (नबिल इक्विटी फन्ड)को झिनो रुपमा खुद सम्पत्ति ०.८९ प्रतिशतले बढेको देखिन्छ ।

कुल आम्दानीलाई हेर्ने हो भने उपरोक्त १० म्युचुअल फन्डहरुको अवस्था यस्तो रह्यो । 


मासिक प्रगतिलाई हेर्दा एइएफ (नविल इक्विटी फण्ड) ले २ करोड हाराहारी कमाएको देखिन्छ भने गुमाउनेमा एसआइजीएस–१ (सिद्धार्थ इन्भेष्टमेन्ट ग्रोथ स्किम १)ले करिव ३ करोड गुमाएको देखिन्छ । यदि अहिले बजारबाट उपलब्ध म्युचुअल फन्डहरु किन्ने हो भने सबैभन्दा सस्तो कुन पर्दछ हेर्न बजार मूल्यसँग उक्त फन्डको नेट एसेटस् भ्यालुको आधारलाई लिनुपर्दछ । यस हिसावले निम्न अनुसारको अवस्था देखिन्छ ।


तुलनात्मक आधारमा सबैभन्दा बढी छुट एनएमविएसएफ १ –एनएमवि सुलभ फन्ड) मा २६.८ प्रतिशत पाइएको छ भने जिआईएमइएस १ (ग्लोवल आईएमई सम्मुनत योजना १) लाई करिव ९.६६ प्रतिशत थप मूल्य तिर्नुपर्ने अवस्था छ । अहिलेको अवस्थामा सबैभन्दा घाटा ग्लोवल आईएमई सम्मुनत योजना १ का लगानीकर्ताहरुलाई भएको देखिन्छ । म्युचुअल फन्डका युनिटहरु दोस्रो बजारमा पनि सहजै कारोबार गर्न सकिने र यसले धितोपत्र बजारका फाइदा समेत हुने हुँदा सानो रकममा सेयर बजारको लाभ लिन चाहनेहरुका लागि पक्कै पनि यो लाभदायी हुनसक्छ ।

यसले मुनाफाको आधारमा वार्षिक नगद लाभांशको साथै अवधिको समाप्तिमा आफ्नो सम्पत्ति बेचेर युनिटधनीहरुलाई वितरण गर्ने हुँदा तोकिएको अवधि समाप्तिपछि प्रतिफलसहित लगानी फिर्ता हुन्छ । नेपालको पहिलो म्युचुअल फन्ड (एनसिएम) ले १० वर्षमा वार्षिक लाभांशको अतिरिक्त करिब तीन गुणा अर्थात् १० को ३० भन्दा केही बढी भुक्तानी गरेको थियो । आगामी वर्ष अवधि समाप्त हुने एसआइजीएस–१ र एनविएफ–१ ले समेत पाँच वर्षको अवधिमा दुई गुणाको हाराहारीमा लगानी फिर्ता गर्ने सम्भावना रहेको छ । तर म्युचुअल फन्डको ठूलो हिस्सा सेयरमा लगानी गरिने हुँदा सेयर बजारको उतारचढावले यसको खुद सम्पत्ति थपघटमा उल्लेख्य भूमिका खेल्दछ ।

Published on Nepalipaisa online on 24 Magh 2073, http://www.nepalipaisa.com/NewsDetail.aspx///id/15729