Sunday, October 16, 2016

शेयरमा लगानीका बाटाहरू

शेयरबजारकाे दायरा फराकिलाे हुँदै नागरिकमा शेयर र धिताेपत्र सम्बन्धी जिज्ञासा र चेतना बढेसँगै शेयर सम्पत्तिमा माेह पनि जागेकाे छ । सरकारले जलविदुत र उद्याेगमा स्थानीयलाइ अारक्षित शेयरले कतिपयले बुझेर र नबुझेरै पनि शेयरमा लगानी र किनबेच गर्न अग्रसर भएका छन् । यस्तै शेयरमा लगानी र काराेवारमा प्रविधिकाे उपयाेगसँगैकाे सहजताले बजार विस्तार हुँदै नयाँनयाँ लगानीकर्ता र काराेवारीकाे प्रवेश बढ्दाे छ । कतिपय भने लगानी र काराेवारकाे अाधारभूत ज्ञानका कमीले चाहेर पनि शेयरमा लगानी गर्न सकेका छैनन् ।  धिताेपत्र वा पूँजीबजारमा प्रवेश विन्दुहरूकाे चर्चा तल गरिएकाे छ । ध्यान दिनुपर्ने कुरा चाहिँ लगानीसँगै प्रतिलफ मात्र हाेइन, कम्पनीकाे व्यवासायिक क्षमता, व्यवस्थापन, मुनाफा र प्रतिफलसँगै जाेखिम पनि जाेडिन्छ भने दाेस्राे बजारमा मूल्यान्तरकाे खेलले मूल्यगत जाेखिम अत्यधिक रहन्छ । त्यसैले शेयर बजार साधुकाे अखडा हाेइन भन्ने मान्यता नै रहन्छ ।

१) प्राथमिक निस्कासन

कम्पनीले सिधै इच्छुक लगानीकर्ताकाे लागि क) अंकित मूल्य, ख) प्रिमियम सहित ताेकिएकाे मूल्य, र ग) बुक बिल्डिङबाट शेयर निष्कासन गर्ने यस विधिमा सबैले एकै मूल्यमा शेयर प्राप्त गर्दछन् । यसमा मूल्यगत विभेद र मूल्यान्तरकाे खेल तथा कमिसन नहुने हुँदा शेयर खरिदकाे लागि याे सबैभन्दा नाफामुलक र सहज उपाय हाे । तर बैंक, फाइनान्स, विकास बैंककाे शेयर प्राथमिक बजारमा पाइदैन । यस्तै लगानीकर्ताहरूकाे अत्यधिक माग हुने हुँदा यसमा अाफुले माग गरेकाे भन्दा निकै कम परिमाणमा मात्र शेयर पाइन्छ । जस्ताे १००० कित्ता माग गर्दा १० कित्ता पाउन पनि मुस्किल भएकाे अवस्था हामीले भाेगेका छाैं । कतिपय निष्काशनमा १० किता समेत चिठ्ठामा निर्भर हुने अवस्था छ । अनि १०० रूपैयाँ भनेपनि ब्याज र अन्य लागत (अाश्वा शुल्क, डिपी, मेराे शेयर, अनलाइन बैंकिग) ले गर्दा त्यसकाे वास्तविक लागत बढी नै पर्दछ ।  प्राथमिक बजारमा शेयर खरिदका लागि समेत हाल डिम्याट खाता मेराे शेयर, सिअाश्वा, बैंक खाता र अनलाइन बैंकिग सुविधा अावश्यक हुन्छ । थप जानकारी धितोपत्र किनबेच कहाँ र कसरी ? लेखमा ।

२) दाेस्राे बजार

सबै लगानीकर्ताले प्राथमिक निष्कासनमा सीधै र चाहेजति सेयर वा डिबेन्चर किन्ने अवस्था नहुन सक्छ भने किनिएका सेयर, डिबेन्चर, म्युअुचल फन्डजस्ता धितोपत्रहरू विभिन्न कारण बेच्नुपर्ने हुनसक्छ । विभिन्न धितोपत्र किनबेच गर्ने बजारलाई नै धितोपत्र वा पुँजीबजार भनिन्छ र जसको सञ्चालन नेपाल स्टक एक्सचेन्ज (नेप्से) ले अनुमति प्राप्त ५० धितोपत्र व्यवसायी (ब्रोकर वा दलाल) मार्फत् हुन्छ । दोस्रो बजारमा कारोबारका लागि निष्कासित धितोपत्र नेप्सेमा सूचीकृत हुनु र किनबेच गर्ने व्यक्ति-निकायले ब्रोकर कहाँ ‘कारोबार खाता’ खोलेको हुनुपर्छ ।

दाेस्राे बजारमा धिताेपत्र निश्चित सीमा र विधिबाट माेलमाेलाइ गरी किन्न र बेच्न सकिन्छ । तर यहाँ प्राथमिक बजारमा जस्ताे सबैले एकै मूल्यमा शेयर किन्ने र बेच्ने हुँदैन् । शेयरकाे माग र अापूर्ति तथा किन्ने र बेच्नेकाे मूल्य नियन्त्रण र माेलमाेलाइ सीप र क्षमता अनुसार प्रत्येक काराेवारमा मूल्य परिवर्तन हुनसक्छ । त्यसैले दाेस्राेबजारमा किनिने शेयरमा मूल्य परिवर्तन (मूल्यान्तर)काे जाेखिम पनि उच्च हुन्न । अाफूले कुनै मूल्यमा किनेकाे शेयरकाे बजार मूल्य र शेयर सम्पत्ति समेत अरूले गर्ने काराेवारले तलमाथि हुने हुँदा मूल्यगता जाेखिम लिन सक्ने, मूल्यान्तरकाे खेल (थप क. सेयर बजारमा मूल्यगत जोखिम र अवसर, ख. सेयर बजारमा जोखिम, र ग. जाेखिम ज्ञान बिनाकाे लगानी हुनसक्छ खरानी लेखमा)काे सीप र क्षमता भएकाहरूले मात्र दाेस्राे बजारमा प्रवेश गरी किनबेच गर्नुपर्ने मान्यता राखिन्छ ।  यहाँ स्वयम् अनलाइन प्रणालीबाट वा ब्राेकरलाइ फाेन, इमेल, एमएमएस वा अन्य माध्यमबाट सम्पर्क गरी काराेवार गर्न सकिन्छ । तर विद्ममान प्रणालीमा ब्राेकरकाे संलग्नता बिना काराेवार हुँदैन र प्रत्येक काराेवारमा ताेकिएकाे दरमा ब्राेकर कमिसन, सेबाेन शुल्क, डिपी शुल्क तिर्नुपर्ने हुन्छ । काराेवारका लागि प्राथमिक बजारमा जस्तै डिम्याट खाता, बैंक खाता र अनलाइन बैंकिगसँगै ब्राेकर कहाँ काराेवार खाता पनि खाेल्नु पर्छ भने मेराे शेयर लिँदा शेयर हस्तान्तरण सहज हुन्छ । यस सम्बन्धी थप जानकारीका लागि सेयर बजारमा सेयर किनबेच कसरी गर्ने ? लेख पढ्नु हाेला । 

उपराेक्त पहिलाे र दाेस्राे विधिबाट शेयर खरिद गर्दा अाफुले प्रत्यक्ष सहभागी भएर सम्पुर्ण जाेखिम र लाभकाे भागिदार हुनु सकिन्छ । पक्कै पनि अाफैले लगानी व्यवस्थापन गर्दा व्यवस्थापन खर्च कम हुनुकाे साथै सम्पुर्ण मुनाफामा अाफ्नाे हिस्सा रहन्छ । तर यसकाे लागि मेहेनत, अध्ययन अावश्यक हुन्छ । 

यदि अाफुसँग लगानीयाेग्य रकम छ, शेयरमा लगानी गरी केही जाेखिम लिएर मुनाफा कमाउने साेचमा हुनुहुन्छ तर शेयर बजारकाे पर्याप्त ज्ञान, जाेखिम व्यवस्थापन गर्ने क्षमता छैन भने तलका वैकल्पिक उपायबाट पनि शेयरबजारमा लगानी गर्न सकिन्छ ।

३) सामुहिक लगानी काेष

शेयरबजारमा सामुहिक रूपमा लगानी गर्ने र मुनाफा अनि जाेखिम सामुहिक रूपमा लिने उपाय सामुहिक लगानी काेष (म्युचुअल फण्ड) हाे । सबै म्युचुअल फण्डले काेषकाे ठूलाे हिस्सा शेयर बजारमा नै लगानी गर्छन् र मुनाफा गर्छन् । तपाइले किन्नुभएकाे प्रत्येक युनिटकाे रकम शेयर, डिबेन्चर वा ताेकिएकाे क्षेत्रमा लगानी हुन्छ । म्युचुअल फण्ड किन्दा तपाइले अप्रत्यक्ष रूपमा विभन्न कम्पनीकाे शेयर पनि किन्नु हुन्छ तर तपाइकाे ति कम्पनीमा प्रत्यक्ष शेयर किन्दा जस्ताे स्वामित्व र अधिकार भने स्थापित हुँदैन । तर धिताेपत्र बजारमा हुने मूल्य उतारचढावकाे जाेखिम भने हुन्छ । यति हुँदा हुँदै पनि यसका व्यवसायीक व्यवस्थापक र बजार विश्लेषकहरूबाट निपुर्ण तरिकाले लगानी व्यवस्थापन हुँदा मुनाफाकाे अाधारमा वार्षिक प्रतिफल (लाभांस)काे साथै अवधि समाप्ति हुँदा प्रत्येक युनिटले अार्जन गरेकाे सम्पति अनुसारकाे रकम फिर्ता पाइन्छ । यसकाे बेफाइदा भनेकाे शेयरमा जस्ताे बाेनस शेयर पाइदैन । तर सानाे सानाे रकम समेत लगानी गर्न सकिन्छ र शेयर जस्तै दाेस्राे बजारमा किनबेच गर्न सकिन्छ । सैद्धान्तिक रूपमा म्युचुअल फण्ड लगानीकाे बैकल्पिक अाैजार समेत भए पनि नेपालकाे सन्दर्भमा यिनकाे क्षमतामा धेरै नै प्रश्न उठ्ने गरेकाे छ । यस सम्बन्धी थप म्युचुअल फन्ड र सेयर बजार लेख र हालैकाे म्युचुअल फन्डहरूको अवस्था र लगानी निर्णय विषयक लेख पनि अध्ययन गर्नु हाेला ।

४) पाेर्टफाेलियाे म्यानेजमेन्ट

शेयरबजारमा लगानी गरी जाेखिम र मुनाफा लिन चाहने तर बजार, जाेखिम, किनबेचकाे ज्ञान नभएर वा समय दिन नसक्ने व्यक्तिहरूकाे लागि पाेर्टफाेलियाे म्यानेजमेन्ट सेवा उपयुक्त विकल्प हुन सक्छ । बजारमा हाल विभिन्न मर्चेण्ट बैंकहरूले यस्ताे सेवा दिइरहेका छन् जसले निश्चित सेवा शुल्क लिएर तपाइकाे तर्फबाट शेयरमा लगानी गरी मुनाफा गरिदिन्छन् । यसाे गर्दा केही शुल्कमा विशेषज्ञ सेवाका साथै बजार व्यवस्थापन, पाेर्टफाेलियाे व्यवस्थापन समेत हुने हुँदा अाफैले प्रत्यक्ष लगानी गर्दा भन्दा केही जाेखिम कम हुनसक्छ । हाल बजारमा बैंकहरूले प्रवर्धन गरेका र स्वतन्त्र मर्चेन्ट बैंक वा लगानी व्यवस्थापकहरूकाे सेवा उपलब्ध छन् । यिनकाे छनाैट गर्दा रणनीति, न्यूनतम लगानी र लकिङ अवधि, हर्डल रेट, प्रफिट शेयरिङ, प्रफिट विथड्रअल, समय समाप्तिमा अपेक्षित प्रतिफल जस्ता कुरामा राम्ररी छलफल गर्नुपर्छ । 

५) लिलामी बजार

कम्पनीहरूले निष्कासन गरेकाे हकप्रद विभिन्न कारण विद्यमान शेयरधनीहरूले थप लगानी गरि शेयर नलिएकाे अवस्थामा कानुनतः लिलामी प्रकृयाबाट बेच्ने प्रावधान रहेकाे छ । यसरी नबिकेकाे शेयर निष्कासनकर्ता मार्फत बिक्रीमा अाउँछ । तर यसमा निश्चित परिणाम र मूल्य बढाबढकाे समेत विधि ताेकिएकाे हुन्छ । ताेकिएकाे कार्यालयमा सम्पर्क गरि फारम भरेर शेयर लिलाममा सहभागी हुनसकिन्छ । यसरी गरिने खरिदमा कमिसन तथा शुल्क नलाग्ने हुँदा र मूल्य तिरेर केहि ठूलाे परिणाममा किन्न पाइने हुँदा ठूलाे संख्यामा किन्न चाहनेका लागि याे पनि एउटा विकल्प हुनसक्छ । थप लिलाम बढाबढमा शेयर खरिद प्रकृयामा पढ्नुस ।

विकल्प ३ र ४ निस्क्रिय लगानीकर्ता मात्र हाेइन सक्रिय लगानीकर्ताहरूका लागि पनि लगानी व्यवस्थापनकाे एउटा हिस्सा हुन सक्छ । जुन सुकै विकल्प अपनाए पनि शेयरमा लगानी जाेखिमपुर्ण छ र यसबाट मुनाफा बजार विश्लेषण क्षमता, जाेखिम वहन क्षमता, लगानी रकमकाे स्राेत, बजार पहुँच, निर्णय क्षमतामा निर्भर हुन्छ । लगानीकर्ताहरूकाे अाफ्नाे जाेखिम वहन क्षमता र ज्ञानकाे अाधारमा लगानीकाे निर्णय गर्छन् । त्यसैले त कतिपयले केवल अाइपिअाेबाट मात्र लगानी गर्छन भने कतिले दाेस्राे बजारबाट मात्र । केहीले उपलब्ध विकल्पहरूकाे संयाेजनबाट लगानी गर्छन् ।

शेयर र शेयरबजारसम्बन्धी थप सामग्री नेप्सेकाे वेबसाइटमा पनि अध्ययन गर्न सकिन्छ । 

Updated: 5 Sept 2020, 10.48 am

Friday, August 12, 2016

बजारको अनुशासनका लागि बजार निर्माता


२०७३ साउन २० गते बजारले लगानीकर्तालाई पुनः आफ्नो लगानी माथि घोत्लिन बाध्य पारेको छ । आधारभूत रुपमा कमजोर मात्रै होइन बलिया कम्पनीहरुको शेयरमूल्यमा देखिएको तिव्र उतारचढाव बजारको सामान्य सिद्धान्तभन्दा फरक होकी जस्तो अर्थात् अपत्यारिलो देखिन्छ ।

बिहान ११ बजे केही घटेर शुरु भएको कारोवार ४३ विन्दजस्तो घटेर पुनः १० विन्दुको हाराहारी मात्र घटेको अवस्थाबाट पुनः केही समयमा नै ४५ विन्दु भन्दा बढीले घट्नुले बजारको अवाञ्छित उतारचढावलाइ संकेत गरेको देखिन्छ ।

हुनतः बजारमा उतारचढाव सामान्य हो तर जुन तरिकाले बजारमा उतारचढाव देखियो यसले आमलगानीकर्तालाइ सोच्न बाध्य बनाएको मात्र होइन नियामक निकाएले पनि सोच्नुपर्ने समय आएको छ । साउन २० गतेको जस्तै उतारचढावले शेयरबजार एउटा खहरेको रुपमा स्थापित गर्न सघाएको मात्र होइन, यस्ता उतारचढावलाई नियन्त्रित र व्यवस्थित गर्न बजार निर्माताको अपरिहार्य देखिएको छ ।

यदि नेपाली शेयरबजारमा बजार निर्माता भएको भए बजारलाई अनियन्त्रित र अस्वभाविक गतिमा हिँडाउने प्रयास भयो त्यो सम्भव हुने थिएन । बजार निर्माताले निश्चित मूल्य कोरिडर भित्र रहेर किनवेच गर्ने हुँदा शेयरमूल्यमा हुने असमान्य उतारचढाव कम हुन्छ । बजार निर्माताले निश्चित मूल्य भन्दा बढी भएमा उक्त शेयरको आपूर्ति बढाएर मूल्य घटाउन सघाउँछ भने घट्न थालेको अवस्थामा आफूले खरिद गरेर बजार मूल्यलाइ सन्तुलित बनाउन सघाउँछ ।

शेयर बजारमा विद्यमान जोखिम व्यवस्थापन गर्न सरकारले गत वर्ष नै नागरिक लगानी कोषलाई बजार निर्माताको जिम्मेवारी दिने घोषणा गरेको हो तर अझैसम्म त्यसले मूर्तरुप लिन सकेको छैन । प्रत्येक बजेट भाषणमा घोषणा गरिने बजार निर्माताको अभावमा मूलतः सानालगानीकर्ता बढी जोखिममा रहेका छन् । उनीहरु बजारको तिव्र उतारचढावको भेलमा नराम्ररी बगेका छन् । ठूला लगानीकर्ताले यस्ता उतारचढावलाइ अवसरको रुपमा उपयोग गर्न सक्षम भएता पनि साना लगानीकर्ताहरु लगानी योग्य रकम व्यवस्थापन क्षमता, बजार जोखिम विश्लेषण क्षमताको अभाव, शेयर दलालसम्म सहज पहुँचको अभाव अनि सुनुवाइ नुहुने अवस्था, आदिले गर्दा बजारको उतारचढावलाई थेग्न असमर्थ हुन्छन् । यस्तै यस्तो उतारचढावमा साना लगानीकर्ता छिट्टै आतिने हुँदा गलत निर्णय लिन पुग्छन र सस्तो मूल्यमा शेयर बेच्न थाल्छन् ।

अहिले पनि बजारमा ६ वटा सामुहिक लगानी कोषले लगानी गरिरहेका छन् र उनीहरुले बजारमा निश्चित अनुशासनमा हिँडाउन सघाउनु पर्ने हो । तर बजारमा उनिहरुको गतिविधीले त्यसको विपरित काम गरिरहेको हो की भन्ने आभास आम लगानीकर्तामा रहेको छ । सामुहिक लगानी कोषहरु नै आफ्नो स्वार्थ अनुरुप बजारलाइ डो¥याउने गर्न थालेका र त्यसले साना लगानीकर्ताहरु अप्रत्यक्ष रुपमा घाटा सहनु बाध्य भएको होकी भन्ने हल्ला समेत चलेको छ ।

साउन २० गतेको बजारले सामुहिक लगानी कोषको उपस्थिति माथि नै प्रश्न चिन्ह खडा गरेको छ । नत्र त्यति धेरै कोष रहेका लगानी कोषहरुले तिव रुपमा बजारलाइ घट्न रोक्नुको सट्टा बजार अस्थिर बनाएर खरिदलाई मात्र प्राथमिता दिएको होकी भन्ने भान परेको छ ।

यदि सरकारले सामुहिक लगानी कोषलाई बजार निर्माताको रुपमा काम गर्न लगाउने, नागरिक लगानी कोषलाई नै बजार निर्माताको रुपमा बजार प्रवेश गराउने वा आम लगानीकर्ताको सहभागितामा बजार निर्माता नबनाउने हो भने नेपाली शेयरबजार अहिलेको भन्दा बढी जोखिमपूर्ण हुनेछ र साना लगानीकर्ता बजार उतारचढावको सिकार हुन बाध्य हुनेछन् । यसले अन्ततः बजारलाइ ठूलो क्षति पुग्नेछ ।

बजारको उचाइसँगै बढेको जोखिम र लगानीकर्ताको सामुहिक हित, बजार सन्तुलन अनि दिगोपनका लागि समेत बजार निर्माता अपरिहार्य भएको छ । धितोपत्र बोर्ड, नेपाल स्टक एक्सचेन्ज र अर्थ मन्त्रालयले यसतर्फ तदारुकता साथ काम अघि नबढाउने हो भने बजारमा यस्तो जोखिम छ र यसो गर भनेर विज्ञप्ती निकाल्नुको कुनै अर्थ रहन्न । विगतमा जस्तो लगानीकर्ताहरुले बजार जोखिम वहन गर्न नसकी बजारबाट बाहिरिए वा बजार प्रति विश्वास कायम नभएमा बजार धरासायी हुनेछ । यस्तो अवस्थामा धितोपत्र बोर्ड होस वा नेप्सेले विज्ञप्ती निकालेर नआतिन्न भन्नुको कुनै अर्थ रहने छैन । बजारको स्थायित्व र अनुशासनको लागि अविलम्व बजार निर्माताको प्रवेश गराइनु पर्दछ र निश्चित बजार निर्माताको व्यवस्थापन नहुँदासम्म विद्यमान सामुहिक लगानी कोषहरुलाइ त्यसप्रति जिम्मेवार बनाइनु पर्दछ । सामुहिक लगानी कोषका गतिविधीहरुलाई नियामक निकायहरुले नियमित अनुगमन गरिनुपर्दछ ।

दिलिपकुमार मुनंकर्मी
आमलगानीकर्ता

Sunday, July 24, 2016

शेयर खरिदविक्रिमा ध्यानदिनुपर्ने केही कुराहरू

केही साथीहरूले खरिद र विक्रीमा ब्राेकरले फरक मूल्यमा काराेवार गरिदिएकाे, भनेकाे भन्दा फरक संख्यामा काराेवार भएकाे, अाफ्नाे खरिद विक्री अादेश अनुसार काराेवार नगरेकाे जस्ता कुरा उठाइरहनु भएककाे छ । शायद शेयर बजारमा कसरी काराेवार हुन्छ र ब्राेकरकाे भूमिका कै बारेमा जानकारी फरक परेकाे हाेकी जस्ताे लागेर मलाइ थाहा भएकाे सूचना लेख्दैछु ।

१. खरिद विक्रिः
शेयर किनबेच गर्दा हामीले निश्चित मूल्य ताेकेर वा चलन चल्तिकाे मूल्यमा वा अधिकतम र न्यूनतम मूल्य ताेकेर खरिदविक्री अादेश दिन सक्छाैं । मूल्य ताेकेर किनबेचकाे अादेश दिएकाे अवस्थामा ताेकिएकाे मूल्यमा ताेकिएकाे परिणाम किन्ने वा बेच्ने व्यक्ति नहुँदासम्म ब्राेकरले केही गर्न सक्दैन । बजारमा हजाराैं कित्ताकाे काराेवार भए पनि तपाइकाे शेयर संख्या र मूल्यमा किन्ने वा बेच्ने व्यक्ति नहुँदा किनबेच नहुन सक्छ । यस्ताे अवस्थामा ब्राेकरले केही प्रतिशत (सायद २ वा ५ प्रतिशत) मूल्य तलमाथि हुँदा भने काराेवार गरिदिने अधिकार राख्छन् ।

तर चलनचल्तिकाे मूल्यमा खरिदविक्रि गर्न अादेश दिएकाे अवस्थामा उक्त दिनकाे शेयर मूल्यमा ताेकिएकाे शेयर संख्या किन्न वा बेच्न उपलब्ध भएकाे अवस्थामा ब्राेकरले काराेवार गरिदिन सक्छ । मूल्य ताेकेर किनबेच अादेश दिएकाे भन्दा खुल्ला मूल्यमा छिटाे काराेवार हुने सम्भावना रहन्छ ।

२. ब्राेकरः
हामी किन्ने र बेच्ने व्यक्तिहरूकाे खरिद विक्रि गरिदिने सेतु मात्र हाे । उसले तपाइले विक्रिकाे लागि दिनु भएकाे शेयर तब विक्रि गर्दछ जब तपाइले ताेकेकाे मूल्यमा ताेकिएकाे कित्ता किन्ने खरिदकर्ता उपलब्ध हुन्छ । यहाँ के बुझ्नुपर्दछ भने ब्राेकरले मेराे वा तपाइकाे शेयर किनेर अरूलाइ बेच्ने हाेइन । मैले थाहापाएसम्म विद्यमान कानुन अनुसार ब्राेकरले दाेस्राे बजारबाट अाफ्नाे वा परिवारकाे नाममा समेत शेयर किनबेच गर्न पाउँदैन । (गलत भए सच्च्याउनु हाेला है) ।

३. शेयर खरिदः
कुनै पनि कम्पनीकाे यति कित्ता किन्छु भन्दैमा बजारमा सहजै किन्न पाइने हाेइन । त्यसकाे लागि किन्न चाहेकाे शेयर संख्या र तिर्न चाहेकाे मूल्यमा विक्रेता उपलब्ध हुनु पर्दछ । यसकाे साथै ब्राेकरले उक्त संख्याकाे शेयर विक्रिकाे लागि उपलब्ध समयमा किनिदिनु पर्दछ । कतिजनालाइ साँझ फ्लाेर सिट हेरेर अाफूले खरिद अादेश दिएकाे परिणामकाे शेयर काराेवार भए पनि अाफूले नपाएकाे हुनसक्छ किनभने बजारमा किन्न अादेश दिने र काराेवार गर्ने ब्राेकर धेरै हुन्छन् । तर विक्रिका लागि उपलब्ध शेयर एउटा ब्राेकरले किन्ने हाे । यहाँ ब्राेकरकाे भूमिका महत्वपूर्ण हुन्छ ।

अर्काे कुरा ब्राेकरलाइ खरिद अादेश दिने पनि धेरै जना हुन्छन्, उसले बजारकाे अवस्था र उपलब्ध विक्रि हेरेर किनिदिने हाे । उसले सँधै एउटै कम्पनी र एकजनाकाे खरिद गरेर बस्दैन । त्यसैले समयसमयमा उसलाइ अाफ्नाे खरिदकाे बारेमा घचघच्याउनु पर्दछ ।

यदि ब्राेकरले महँगाेमा मात्र शेयर किनिदिन्छ भन्ने अाशंका लागेमा अधिकतम मूल्य ताेकेर पनि खरिद अादेश दिन सकिन्छ ।

४. शेयर विक्रिः
खरिद जस्तै विक्री पनि मूल्य ताेकेर वा चलनचल्तिकाे मूल्यमा विक्रि अादेश दिन सकिन्छ । कुनै कम्पनीकाे ताेकिएकाे कित्ता शेयर विक्रिकाे लागि दिँदा तपाइकाे मूल्य वा बजार मूल्यमा किन्ने खरिदकर्ता नहुञ्जे ब्राेकरले विक्रि गर्न सक्दैन । यसकाे साथै काेही क्रेता उपलब्ध भएकाे समयमा ब्राेकरले बेच्न सक्नु पर्दछ । कुनै समयमा तपाइले बेच्न खाेज्नु भएकाे संख्यामा शेयर खरिदकर्ता उपलब्ध भएपनि ब्राेकरले बेच्न नभ्याएकाे अवस्थामा पनि हुन्छ किनभने ब्राेकरले धेरैजनाकाे विक्रि अादेशकाे काम गर्दै जाँदा तपाइकाे विक्रि अादेशमा काम गर्न नभ्याउन वा भुल्न सक्छ ।

त्यसैले समय समयमा ब्राेकरलाइ विक्रिकाे लागि घचघच्याउनु पर्दछ ।

यदि ब्राेकरले सस्ताे शेयर बेचदेला भन्ने अाशंका लागेमा न्यूनतम मूल्य ताेकेर पनि विक्रि अादेश दिन सकिन्छ ।